திருவிளையாடல் புராணம்

பரஞ்சோதி எனும் முனிவரால் இயற்றப்பட்ட நூல் திருவிளையாடல் புராணம் என்று கூறப்படுகிறது. இதில் அறுபத்து நான்கு படலங்கள் உள்ளன. அவற்றில் சில படலங்களை வைத்து தான் நாம் அணைவரும் அறிந்த சிவாஜி கணேசன் மற்றும் சாவித்திரி நடித்து 1965 ஆம் ஆண்டு வெளிவந்த திருவிளையாடல் திரைப்படம் உருவானது. அந்த அறுபத்து நான்கு படலங்களில் ஒன்றுதான் கீரைனை(நக்கீரன்) கரையேற்றிய படலம்.

எனது கவிதையில் சொற்சுவையில் குற்றம் கண்டீரா? பொருட்சுவையில் குற்றம் கண்டீரா?

சொல்லில் பிழையில்லை, இருந்தாலும் அது மன்னிக்கப்பட கூடியது, பொருளில் தான் குற்றம் உள்ளது.

அங்கம் புழுதிபட அரிவாளில் நெய்பூசி பங்கம்பட விரண்டு கால் பரப்பி சங்கதனை கீர்கீர் என அறுக்கும் நக்கீரனோ எனது கவியை ஆராயத்தக்கவன்.

சங்கறுப்பது எங்கள் குலம் சங்கரனாருக்கு ஏது குலம்? சங்கை அறிந்துண்டு வழ்வோம் அறவே உண்போல் இரந்துண்டு வாழமாட்டோம்.

நெற்றிக்கண் திறப்பினும் குற்றம் குற்றமே. என்பன போன்ற உரையாடல்கள் வரும். இது புகழ்பெற்ற வசனம். தமிழகத்தில் வாழும் அணைவருக்கும் பெருமளவு தெரியும்.

நிற்க..

நான் ஏதோ திருவிளையாடல் புராணத்தின் பெருமை கூறவோ அல்லது திருவிளையாடல் திரைப்படம் பற்றி பேசவோ இதனை சொல்லவில்லை. திருவிளையாடல் திரைப்படத்தின் இந்த பகுதியை, இயக்குனரின் கற்பனை என்று எவரும் என்னிவிடக்கூடாது என்பதற்காகவே கூறுகிறேன். இந்த பகுதியானது திருவிளையாடல் புராணத்தின் ஐம்பத்து மூன்றாவது படலமான கீரனை கரையேற்றிய படலமாகும். இதைப் போலவே இந்த புராணத்தின் இருபத்து ஆறாவது படலமான மாபாதகம் தீர்த்த படலம் பற்றியே இங்கு நாம் பார்க்க இருக்கிறோம்.

                    மாபாதகம் தீர்த்த படலம்

உள்ளே செல்லும் முன்பு சிறு விளக்கம். இது என்னுடைய புராணம், என்னுடைய படலம் இல்லை. திருவிளையாடல் புராணம், மாபாதகம் தீர்த்த படலம். சரி உள்ளே செல்லலாம்.

இந்த படலத்தின் படி ஒரு அந்தணர் (பார்ப்பனர்) தனது மனைவி மற்றும் மகனுடன் வாழ்ந்து வந்தார். அவருடைய மகனுக்கு தனது தாயின் மீது காம உணர்ச்சி உண்டாகிறது. விருப்பத்தை தனது தாயிடம் சொல்லுகின்றான். அவளும் சம்மதிக்கவே தாயை புணர்ந்தான். நிற்க, மறுபடியும் தெளிவு படுத்துகிறேன், இது என்னுடைய கதை அல்ல திருவிளையாடல் புராணம்.

இவ்வாறு அடிக்கடி அவன் தாயை புணர்கின்றான். இது அவனுடைய தந்தைக்கு தெரியாது. இருப்பினும், அவன் தந்தை இருப்பதை இடையூராக கருதினான். தந்தையை கொலை செய்ய திட்டமிடுகிறான். இதை தன் தாயிடம் சொல்லுகின்றான். அதற்கு அவள், நாம் இப்படி புணர்வதே பாவம், இதில் அவரை வேறு கொலை செய்வதா? அது பெரும் பாவமாக அமைந்துவிடும் வேண்டாம் என்றாள். அவன் அதற்கு செவி சாய்க்கவில்லை, தந்தையை கொலை செய்கின்றான். உடனே அவனுக்கு பிரம்மஹத்தி தோஷம் ( இருப்பதிலேயே மிகப் பெரிய தோஷம். செவ்வாய் தோஷத்தை விட பெரியது) ஏற்றப்பட்டு, அங்கும் இங்கும் அலைகிறான். இதை பார்த்த நம்ம ஹீரோ சொக்கநாதன் அதாவது சிவன்(சிவாஜி இல்லை), அவனுக்கு சில பரிகாரங்களை சொல்கின்றார். அதாவது, தினமும் அதிகாலையில் எழுதல், பசுவிற்கு புல் வைத்தல், தெப்பக்குளத்தில் குளித்தல் போன்றவை. அவனும் அவ்வாறே செய்கிறான் பிறகு குனமாகின்றான்.

இதைப் பார்த்து உமையவள் (பார்வதி), என்னங்க அயோக்கியன எல்லாம் குனப்படுத்துரிங்கனு கேட்கிறாள். இது சிவனின் அறுபத்து நான்கு திருவிளையாடல்களில் ஒரு திருவிளையாடல். இதில் நாம் கவனிக்க வேண்டியது என்னவென்றால், தாயை புணரும் போது ஏற்படாத தோஷம், தந்தையை கொலை செய்யும் போதும் ஏற்படாத தோஷம், தந்தை ஒரு பார்ப்பனன்(பிராமணன்) என்பதால் பிரம்மஹத்தி தோஷம் ஏற்ப்பட்டது. பார்வதி இவன எதுக்கு காப்பாத்துரிங்கனு கேட்டப்போ சிவன் என்ன வேண்டுமானாலும் சொல்லியிருக்கட்டும், இப்போ நமக்கு என்னா தோனுதுனா, அவனும் ஒரு பார்ப்பனன் தானே. அதனால் பக்தாளை காப்பாற்ற வேண்டியது சொக்கநாதனின் கடமை என்றுதான் நினைக்க தோன்றுகிறது.

சரி அப்படியானால் அவன் பார்ப்பனன் தானே அவனுக்கு எதற்கு பிரம்மஹத்தி தோஷம் ஏற்பபட வேண்டும். அது வேற ஒன்னும் இல்லை, ஒரு பார்ப்பனருக்கு தீங்கு விளைவித்தால், அவருக்கு நிச்சயம் தண்டனை உண்டு என்பதை காட்டுவதற்க்காவே. மேலும், தீங்கு விளைவித்தவனும் ஒரு பார்ப்பராக இருக்கும் பட்சத்தில் அவருக்கு பாவ விமோசனமும் உண்டு என்பதை காட்டுவதற்காக. இவ்வாறாக அப்பேற்பட்ட மாபாதகத்தை சொக்கநாதர் தீர்த்தார் என்று முடிகிறது மாபாதகம் தீர்த்த படலம்.